Ik ben een groot liefhebber van de Noordse landen. Het landschap heeft iets dat mij altijd weer aantrekt. Zodra ik de grens van een van deze landen oversteek, voel ik me weer thuis.
Dit bericht is niet bedoeld als reisroute en ook niet als een stuk dat alles behandelt wat Noorwegen te bieden heeft. Het is puur bedoeld om te laten weten dat er meer aankomt — en dit zou zomaar het begin kunnen zijn van mijn volgende boek over Noordse landschappen.
Eerder deze zomer keerde ik terug naar Noorwegen op zoek naar iets stil — niet letterlijk stilte, maar een soort rust die alleen bestaat in uitgestrekte landschappen. De reis bracht me van de zuidkust, waar de zee zachtjes het land raakt, omhoog door de fjorden, waar kliffen in diep water storten, en uiteindelijk over de binnenlandse bergen richting Telemark — een regio vol geschiedenis, stilte en zacht licht. Ik volgde geen strikte route of lijst met locaties. Ik volgde het licht. De sfeer. De subtiele verhalen die landschappen vertellen wanneer je de tijd neemt om te luisteren. Dit bericht is zowel een reisverslag als een voorproefje van het fotografische werk dat mijn volgende boek zou kunnen vormen.
Table of Contents
De Zuidkust — Waar het Land Ademhaalt
We begonnen langs de zuidkust van Noorwegen, een regio die vaak wordt overgeslagen ten gunste van de imposante fjorden verder naar het noorden. Maar hier heerst een kalmte die mij altijd grondt. Verweerde boothuizen, gladde granieten inhammen, en dorpjes waar de tijd wat trager lijkt te gaan.

De lucht rook naar zout en dennen. De hemel was wijd en bleek en wierp een zacht licht dat het landschap deed aanvoelen alsof het eeuwenlang door zeewind verzacht was.
Vanuit fotografisch perspectief draaide dit deel van de reis om terughoudendheid — zachte tonen, uitgebalanceerde composities en het samenspel van menselijke aanwezigheid binnen de natuur. Het was een rustige openingsakte voor wat nog komen ging.
De Fjorden In — Geometrie, Licht en Stilte
Rijdend naar het noorden begon het landschap zich in zichzelf te vouwen. Valleien werden smaller. Het water donkerder. En de eerste echte glimp van fjordenland verscheen — immens, verticaal en nederig makend.
De fjorden dagen je perceptie uit. Soms lijken ze onmogelijk — kliffen die recht uit het water oprijzen, dorpjes genesteld op plekken waarvan je zou zweren dat ze onbereikbaar zijn. Ik bracht uren door met alleen maar kijken hoe het licht veranderde op de rotswanden, wachtend op het moment dat contrast en kleur perfect samenkwamen.

Fotografie hier draaide om spanning en schaal. Het gaat niet alleen om het vastleggen van schoonheid — het gaat om het kaderen van het gevoel klein te zijn. Een herinnering aan hoe de aarde je nog steeds kan stil krijgen, op de best mogelijke manier.
Door de Bergen — Een Langzame Afdaling in Stilte
Na dagen langs de fjorden trokken we het binnenland in. De dramatische kust maakte plaats voor open hoogvlaktes en met dennen bedekte plateaus. Dit is waar Noorwegen weer uitademt — niet met grootsheid, maar met gratie.
We trokken door regio’s waar de weg het enige teken van beweging was, urenlang. Meren weerspiegelden de lucht. Rivieren kronkelden zonder haast. Sneeuwresten klampten zich vast aan de hoogste richels, eigenzinnig in de vroege zomerzon.

In deze bergen verlegde ik mijn focus. Van drama naar detail. Van episch naar intiem. Ik fotografeerde texturen — korstmossen op steen, boom-silhouetten in mist, het langzame glijden van licht over open grond. Dit was Noorwegen zonder spektakel. En het was precies wat ik nodig had.

Reflectie — Een Reis Gemeten in Licht
Dit was geen reis ontworpen voor content. Er was geen route, geen checklist. Alleen een ontvouwing — van plaatsen, van licht, van tijd. En dat is, denk ik, waar Noorwegen in uitblinkt.
Het nodigt je uit om te vertragen. Om op te merken wat anderen voorbijrijden. Om te herinneren dat fotografie niet alleen gaat over wat je ziet — maar hoe lang je bereid bent te kijken.
Deze reis zal de basis vormen voor een nieuw fotoboek, gevormd door stilte, schaal en de onuitgesproken verhalen die in het land gegrift liggen.
